Dotknij wiatru, dotknij wody
tłumaczenie: Danuta Sękalska
data wydania:10 maja 2011
ISBN: 978-83-75106-88-6
wydawnictwo: Rebis
„Na komódce rzeźbiony afrykański wojownik w barwach
wojennych prężył się do wściekłego ataku. Dzień o noc dzikus groził olbrzymią,
groteskową męskością przerażonej dziewczynie z płótna Matisse’a. A z góry,
dziwnie milczący, spoglądał niedźwiedzi łeb. Szklane ślepia skrzyły się,
odbijając światło świec.”
„Dotknij wiatru, dotknij
wody” to klasyczny przypadek soczystej prozy poetyckiej, gdzie każda fraza,
każdy epitet skrzy się od znaczeń i brzemienny jest w sensy, które na
płaszczyźnie literackiej układają się w subtelną opowieść o splątanych losach
kilkorga postaci, a w świadomości czytelnika eksplodują feerią znaczeń i
odwołań do tego co sam przeżył i czego doświadczył.
Rzecz cała ma początek w
małym polskim miasteczku, gdzie dociera zawierucha drugiej wojny światowej,
oraz następującej po niej nowej barbarzyńskiej rzeczywistości. Rozdziela
małżeństwo, które przechodzi wyjątkową próbę, by w finale połączyć się w sposób
pełny, absolutny. On niczym legendarny żyd, wieczny tułacz, ona przeczołgana
przez tryby bolszewickiej rewolucji, piękne duchy, które próbowały zniszczyć
nieczułe groteskowe tryby historii.
Powieść Amosa Oza, to
poetycka opowieść o wiecznej miłości, o poszukiwaniu harmonii, o przenikaniu
się matematycznych rozważań o nieskończoności z absolutnym, niewyrażalnym
pięknem muzyki, sztuki. Wreszcie o rozpaczliwej próbie znalezienia ładu i
swojego w nim miejsca pod nieczułym niebem, skąd przez szklane oko obserwuje
nas dziki demiurg. A może go wcale nie ma, może nic nie jest zaplanowane, a
każdy snuje własną opowieść, czasem krzyżującą się z opowieściami innych,
którzy czasem zostawiają ślad bardziej trwały niż fale rozchodzące się po tafli
wody.
"Zdyszane
oddechy. Milczenie kobiety. Milczenie mężczyzny. Coraz większa przepaść między
jej i jego milczeniem. I po chwili znowu potok słów."
